KÜLTÜREL MİRASIMIZ DİBEK TAŞLARI:

KÜLTÜREL MİRASIMIZ DİBEK TAŞLARI:

Denizli Baklan -Hadim de  üç ayrı alanda dibek taşı vardı, eskiden yaz aylarının sonunda hasat mevsimi
 bittikten sonra tarladan kalkan bereketli tahıllar ambarlara doldurulur,
Güz mevsiminde, kışlık gıda hazırlıklarının telaşı başlar.Kırlardaki işlerini bitiren

 kadınlar, kızlar yeni ve temiz kıyafetleriyle mahallede salamuralık, kurutmalık 

kışlık erzaklarla uğraşırlardı.

Dibek taşı, köy meydanında, ortak kullanılan içi oyulmuş, sert ve büyükçe bir taştır.

 Köylüler, nöbetleşe buğday, mısır gibi tahılları dibek taşında ağaç tokmaklarla 

döverek kepeğini ayırırlardı. Anadolu köylüsünün temel besini olan keşkeklik, aşlık, 

bulgurluk, dolmalık, çorbalık gıda malzemeleri dibek taşından geçerdi.

Dibek dövülmesinin köy hayatında ayrı bir yeri vardır. Festival havasında geçen,

 gülüş çığrış, en canlı ve renkli imece adetlerindendi. Bazen sıra kavgalarına sebep

 olsa da; toplumsal yardımlaşmalar, buluşmalar, dostluklar, sevgilerin, sevdaların 

gönüllerde yer bulduğu mekânlardı.

Gelecek kışta yapılacak düğünlerde, bayramlarda köy halkına ikram edilecek

 düğün yemeklerinin, keşkeklerin şimdiden hazırlanması düşünülürse dibek 

dövülmesinin değeri bir kat daha anlaşılır. Bu yüzden genç kızlar, dibek dövülmesi 

işinde elâleme görücüye çıkarlardı.
Damat ile sadıç (sağdıç) ve yakın arkadaşları düğün seyircilerinin huzurunda üç 

koldan soku (tokmak) lar ile ritimli bir şekilde keşkeklik döverlerdi.
O meydana gelen köylüler gönüllü olarak dibek dövmeye yardım ederler.

Dibek taşına dökülmüş hafif ıslatılmış buğday, üç kişi ağaç tokmaklarla belli ritim 

sırasına göre vurarak kepeğini soyarlar. Genç, güçlü, heybetli olan, ağaç tokmağı 

vurduğu zaman yer sarsılır, köyün öteki ucundan ses duyulurdu. Altı üstüne

 karıştırılarak tekrar dövülür, sonra kilimlere boşaltılan taneler, kurutulur savrularak

 kepeğinden ayrılırdı.

Bütün bu işlemler yapılırken gençler birbirini yakından görürler, evlenmelerinin ilk 

adımını atmış olurlardı. Evlendikten yıllar sonra, kendi aralarında konuşurken 

birbirlerine takılmadan edemezlerdi.